Caritas Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej

Piątek, 27 Lipca 2012 10:34

Uczestnikami naszej koloni Okotanien SomerCamp są wolontariusze SKC, którzy zostali zaproszeni ze względu na zaangażowanie w pracę wolontariacką w ciągu ostatniego roku szkolnego.

Obóz utrzymany jest w duchu Pedagogiki Przeżyć Kurta Hahna. We wszystkich grach i zabawach, zwanych tutaj ogólnie akcjami, bardzo duży nacisk kładziony jest na pracę zespołową, interakcję między uczestnikami (również różnych narodowości), rozwijanie relacji pomiędzy członkami grupy oraz samodzielność w rozwiązywaniu stawianych przed nimi zadań. Wszysytko to dzieje się w bliskości z naturą, na terenie ośrodka Okotania oraz podczas leśnych wędrówek, wypraw rowerowych, spacerów do ciekawych miejsc. Grupa, z którą obecnie pracujemy wspólnie z wychowawcami-gospodarzami ze strony niemieckiej bardzo dobrze odnalazła się w nowych warunkach. Uczestnicy szybko przyzwyczaili się do rytmu dnia i reguł panujących w ośrodku, które w dużej mierze współtworzą oni sami, poprzez wspólne otwarte rozmowy w kręgu. Jesteśmy tutaj dopiero kilka dni, a już zrobione zostało bardzo wiele – uczestnicy przełamali barierę językową, samodzielnie przygotowali część atrakcji, jak np. ognisko integracyjne, zawody piłki siatkowej, całodniową wyprawę nad jezioro oddalone o kilka kilometrów oraz wyprawę na spływ kajakowy. Przed nami kolejny tydzień atrakcji, w którym nie zabraknie budowania tratwy, wyprawy w teren z biwakiem w lesie, przygotowania wieczorków tematycznych prezentujących zwyczaje i potrawy polskie oraz niemieckie. Czasu wolnego tak naprawdę jest niewiele, służy on głównie po to, by zmienić ubrania i sprzęty  na bardziej odpowiednie do kolejnej akcji, zjeść jakąś przekąskę czy złapać bardzo szybki prysznic. Mimo tego tempa, wolontariusze są bardzo zadowoleni i często wypytują o to, co jeszcze przed nimi.

Zadaliśmy uczestnikom turnusu kilka pytań, oto ich odpowiedzi:

1. Jak trafiłaś na ten turnus?

Mimo wielu wad jakie mam, jestem otwartym człowiekiem, który chętnie niesie pomoc innym. Lubię pomagać ludziom Mam dobry kontakt z rówieśnikami, więc czas spędzony podczas kwestowania mija w świetnej atmosferze.  Magda

W naszej szkole uczestnicy SKC przeprowadzają wiele akcji, mających na celu wsparcie i pomoc nie tylko uczniom, którzy tej pomocy potrzebują. Spodobał mi się ich zapał do pracy i dlatego do nich dołączyłyśmy, aby razem z nimi otworzyć swoje serca.  Ola i Ala

1. Co skłoniło Cię do zostania wolontariuszem SKC?          

 Pomagając potrzebującym, niesiemy im nie tylko dobro, ale też miłość, którą mamy w swoich sercach.  Magda

W  przyszłości chcę być lekarzem, co opiera się na pomocy innym i  od  dziś to staje się moim priorytetem.  Eliza

Kocham zarażać ludzi swoim uśmiechem. Jest mi strasznie smutno, gdy na ulicy widzę jak ludzie żebrzą, myślę sobie "czemu by im nie pomóc?". Bycie wolontariuszem daje mi dużą satysfakcję. Agnieszka

Chciałybyśmy zachęcić innych do bezwarunkowej życzliwości, bo to naprawdę fajna sprawa, gdy potrafimy dostrzec uśmiech na czyjejś twarzy, mamy tym samym satysfakcję, że się do tego przyczyniliśmy.  Ola i Ala

1. Czy polecał(a)byś taką formę wolontariatu innym?            

Owszem, polecałabym taką formę wolontariatu, ponieważ to jest "super" nagroda dla nas za tą pomoc. Chociaż robimy to bezinteresownie, ale zbieramy tutaj siły na dalszą pomoc i wolontariat. Eliza

Mogłyśmy się tutaj nauczyć tego, że nie liczy się to, kim jesteśmy z pochodzenia, Polakiem czy Niemcem, ale ważne jest, aby pokonać wszystkie przeszkody stojące na drodze do celu w zorganizowanej grupie. Ola i Ala